Vreugde en verdriet horen bij ons leven. Maar wat als de traan opdroogt en de lach verstilt? Heel veel mensen die lijden aan dementie krijgen hiermee te maken. Ze raken verstard en grijpen terug op hun eerste levensbehoeften. In 2002 startte Stichting miMakkus, voorheen 'Mijn vriend de clown', met een nieuwe vorm van belevingsgerichte zorg door middel van clownerie. De stichting richt zich hierbij op bewoners met een ernstige vorm van dementie en op mensen met een ernstig verstandelijke beperking. De mensen die worden opgeleid, werken vaak al in een zorginstelling, bijvoorbeeld in de functie van activiteitenbegeleider of verzorgende. Zij worden in overleg met hun manager opgeleid tot een volwaardig miMakker in hun eigen zorginstelling. Daarnaast leidt Stichting miMakkus ook clowns op die als zelfstandige, niet in dienst zijnde, miMakker in zorginstellingen actief kunnen zijn. Er is een groeiende groep van inmiddels meer dan 150 gecertificeerde miMakkers die met hun kennis en vaardigheden, binnen zorginstellingen tot daadwerkelijke contacten komen.